مظلومترین نگاه تاریخ بقیع
آسمان در غربت جانکاه ترین لحظات زمین مرثیه می خواند و زمین غروب غمبار خویش را به تماشا نشسته است . مدینه ای که با طلوع جمال محمد (ص) به نعمت شکوفایی و رویش رسیده بود، کم کم به خزان ارامش خویش می رسد. بیست و هشتمین روز از ماه صفر ، ماهی که تمکام غربت آل الله را در خود نهان کرده است فرا می رسد. روز بیست و هشتم روز جانگدازی بود هر کسی به قدر معرفت و عشق اندوه فقدان پیامبر(ص) را درک می کرد و بالاترین درد و داغ ها را تنها علی (ع) و فاطمه (س) تحمل می کردند، دردی که حضرت علی تحمل کرد ، حتی از تمام مویه های غریبانه حضرت زهرا جانگداز تر بود او با تمام بصیرت ، با تمام شهودآن چه در دل مردمان نهان بود آشکارا می دید! می دید که نامردمان منافق دین رسول الله(ص) را چوب حراج زده اند! می دید که اهالی سقیفه دین نوپای پیامبر را مثل کالایی به فروش گذاشته اند ! می دید که فرشتگان به یاری اش شتافته اندتا آسمانی پیکر حبیب خداوند را به آغوش بهشت بسپارند!و سالیان سال آن خاطرات را با اندوه خطبه ها در آمیخت آن گونه که می فرمود: (( رسول خدا در حالی که سرش بر روی سینه ام بود قبض روح گردید و جان او در کف من روان شد و آن را بر چهره خویش کشیدم . عهده دار غسل پیامبر تنها من بودم و فرشتگان مرا یاری می کردند، گویی در و دیوار خانه فریاد میزند، فرشتگان گروه، گروه آمدو رفت می کردند. و گوش من آکنده از صدای آهسته انان بود که بر حضرت نماز می خواندندتا آن گاه که او را در حجره ی مطهرش نهادیم))! پدر و مادرم فدایت باد ای رسول خدا ! با هجرت تو رشته ای از هم گسست که در مرگ دیگران این گونه نبود با فقدان تو رشته ای گسست که ارتباط دهنده پیام ها و اخبار آسمان بود! مصیبت تو دیگر مصیبت دیدگان را به شکیبایی وا داشت و همه را در مصیبت تو یکسان عزادار کرد. اگر به شکیبایید ام امر نمی کردی و از بی تابی ام نهی نمی فرمودی آن قدر اشک می ریختم تا اشک هایم تمام شود! و این درد جانکاه همیشه در من می ماند که تمام این ها در مصیبت تو ناچیز است! چه باید کرد که زندگی را دوباره نمی توان باز گرداند و مرگ را نمی شود مانع شد. پدر و مادرم به فدای تو باد ما را در پیشگاه پروردگارت یادآور باش و در خاطر خویش نگاهدار)) تلخی فقدان پیامبر (ص) نه تنها زخمی عمیق بر جان حضرت علی (ع) و حضرت زهرا (س) بود که دل های تمام مومنین و تمام خاکیان و افلاکیان را به داغ اندوه سپرد السلام علیک یا رسول الله (السلام علیک یا محمد بن عبدالله (ص . *** و سلام بر تو ... مولای مظلومی که غربت آباد بقیع با کرامت نامت شکوه یافته است و سر سبزی یادت آسمان بقیع همچو گنبدی فیروزه ای غرق در ترنم ((یاجمیل)) ساخته است! مولای مظلوم! ای کریم آل طه، مظلومترین نگاه تاریخ امروز نظاره گر توست! تویی که حتی سوگ غریبانه تو را دشمن به دشمنی نشست و تیرهای زهر آگین نفاق جسم بی جان تو را احاطه کردند! مولا جان چگونه از غربتی بگویم که قلم را توان وصف آن نیست و زبان را توان بیان! جز اینکه بگویم: السلام علیک یا مظلوم یا ابا محمد حسن بن علی (ع) ! دست ما و آستان کرامتت ***!
چشمان بارانی علی بود و زمزمه تلخ فراق((بابی انت و امی یا رسول الله!
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
.jpg)