اندوه داغی که دارد ،پیغام دردی بزرگ است

دردی که مثل اسارت ، زخم نبردی بزرگ است

با خود نشستن ، نگفتن ،ازالتهاب درونی

شاید فرو خوردن غم ، در بغض فردی بزرگ است !

گفتم ،چگونه بگویم ،از موج غم های کوچک ؟!

وقتی سخن از شکوه دریا نوردی بزرگ است !

در ازدحام شب و غم ، همپای خورشید می رفت

گویی که دست نحیفش ، در دست مردی بزرگ است !

**

فریاد اورا که پژمرد ، دیدم که مردم شنیدند

وقتی که آهسته می گفت : دردم چه دردی بزرگ است !

***

فدای غربت جانکاهت خاتون سه ساله !

بی بی رقیه جان !

السلام علیک یا بنت ولی الله !

نوشته شده در چهارشنبه 84 اسفند 24ساعت ساعت 2:35 صبح توسط استاد سید علی اصغر موسوی| نظر بدهید