مظلومترین نگاه تاریخ بقیع
قصة الحسین علیه السلام بین الشیعة والنواصب نقــول فی هذا الموضوع جاء کاتبه - بزعمه - یخبرنا القصة الحقیقیة لمقتل السبط الشهید علیه السلام ولم یرى الا ان ینقل عن ابن کثیر الدمشقی هو وشیخه ابن تیمیة ویستشهد باقوالهما بالرغم من انکارهما لکثیر من الظواهر الکونیة و خوارق العادات التی حدثت بعد مقتل الحسین ( ع ) ...!! بایع یزید وقبله معاویة وبنظرته تلک ظن ان الحسین مثله یرید الدنیا فحسب ولذلک نصحه بعدم الخروج لأنه لن یصیب من الدنیا شیئا ذاهلا عن ان الحسین ( ع ) لم یخرج طلبا للخلافة و انما لطلب الإصلاح فی أمة جده ( ص ) .. و قول ابن عباس :"( فکان هذا الذی سلى نفسی به ) " یهدم ما یرید ان یبینه و یدعیه و هو خروج الحسین علیه السلام طلبا للخلافة لا خوفا من إستحلال مکة بقتله فیه فما کان منه الا ان بتر رد الحسین علیه السلام و جواب ابن عباس .. وهکذا یفعل النواصب علیهم من الله ما یستحقون . نص الأکاذیب والتدلیس فی موقع افتراء ویب اضغط هنا والرد علیهم أدناه اختر اللون المناسب لأرضیة الصفحة و أنتصـر الـــــدم على السیف انعکاس ناله ی افلاک را هر صدایی را که تنهایی نهفت نی ، میان نغمه ها ، همواره گفت: "وسعت فریاد من ، صبحی پرند؟! وا کن از دل عقده های دردمند تا ز هفت اقلیم عالم بگذرم گرد دل تنگی نگیرد ، باورم" اوج غم هر چند با ناله یکی ست خاطرات نی ،فقط در ناله نیست! ریشه ی اندوه نی ، در نینواست زخمه هایش خاطرات کربلاست نی نوازانی که عاشق نیستند عاشق فصل شقایق نیستند هر چه دل ، صرف ترنم می کنند! " بند هفتم" را به لب ، گم می کنند بند هفتم ، در مقام عاشق است در مقام عاشقان لایق است بند هفتم ، نغمه ی شور دل است قصه ی اشک و عبور محمل است بند هفتم ، نی نوای سینه هاست گر یه ی آیینه در آیینه هاست بند هفتم ، یا همان ...بند عجیب! مانده همواره به روی نی ، غریب! غربت آباد نوایش ، بند بند زخمی فصلی سراسر ، دردمند ریشه ی هر نغمه در نی ، نینواست نینوا ، اندوه نسل کربلاست *** ???? السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع) نگران بر لب دریا ، که نیامد عباس اشک ها همسفر آه ، در آن لحظه ی تلخ خسته از دیدن صحرا که ، نیامد عباس کودکان منتظر او که مگر بر گردد آه از این شوق تماشا ، که نیامد عباس؟! بانگی از دور که در حنجره زخمی دارد می کند فاش سخن را : که نیامد عباس کودکی از دل خیمه ، به پدر می گوید : تو ندیدیش ؟ بگو ، یا که نیامد عباس! *** ????
نگران بر لب دریا ، که نیامد عباس اشک ها همسفر آه ، در آن لحظه ی تلخ خسته از دیدن صحرا که ، نیامد عباس کودکان منتظر او که مگر بر گردد آه از این شوق تماشا ، که نیامد عباس؟! بانگی از دور که در حنجره زخمی دارد می کند فاش سخن را : که نیامد عباس کودکی از دل خیمه ، به پدر می گوید : تو ندیدیش ؟ بگو ، یا که نیامد عباس! *** ???? بسم الله الرحمن الرحیم نادِ علیًّاً مَظهَرَ العَجائِب تَجِدهُ عَوناً لََکَ فی النوائِبِ لی ِالیَ اللهِ حاجَتی و عَلَیهِ مُعَوَّّلی کُلَّّما َامَرتَه و رَمیتُ مُنقَضی فی ظِلِ الله و یُظلِِلِ الله لی اَدعوکَ کُلًّ هُمٍّ و غَمٍّ سَیَنجَلی بِعَضَمَتِکَ یا الله بِنُبُوَتِکَ یا محمد بِوَلایَتِکَ یا علیُّ یا علیُّ یا علیُّ ادرکنی بحقِّ لُطفِکَ الخفیِّ الله اَکبَرَ اَنَا مِن شَرِ اَعدائِکَ بَرِیءٌ اَللهُ صَمَدی مِن عِندِکَ مَدَدی و عَلَیکَ مُعتَمِدی بِحَقِّ ایّاک نعبد و ایّاک نَستَعینُ یا اَبَا الغَیثِ اَغِثنی یا اَبَا الحََسَنَینِ اَدرِکنی یا سَیفَ اللهِ ادرکنی یا بابَ اللهِ ادرکنی یا وَلِیَّ الله ادرکنی بِحَقِّ لُطفِکَ الخَفِیِّ یا قَهّارُ تَقَهَّرتَ بِالقَهرِ والقَهرُ فی قَهرِ قَهرّکَ یا قَهّارُ یا قاهِرَ العَدُّوِّ یا والِیَ الوَلیِّ یا مَظهَرَ العَجائِبِ یا مُرتَضی علیٌّ رَمَیتَ مَن بَغی عَلَیَّ بِسَهمِ اللهِ و سَیفَ اللهِِ القاتِلِ اُفَوِّضُ اَمری اِلَی اللهِ اِنَّ اللهَ بَصیرٌ بِالعِبادِ و ِالهُکُم اِلهٌ واحِدٌ لا الهَ اِلاَّ هُوَ الرَّحمنُ الرحیمُ ادرکنی یا غیاثَ المُستَغیثینَ یا دَلیلَ المُتَحَیِّرینَ یا امانَ الخائفینَ یا مُعینَ المُتوَکِّلینَ یا راحِمَ المَساکینَ یا اِلهَ العالمینَ بِرَحمَتِکَ و صَلَی اللهُ عَلی سَیِّدِنا محمدٍ و الِهِ اَجمَعینَ والحَمدُلِلهِ ربِّ العالَمینَ . *** یاعلی مدد ! التماس دعا ! مگر پرده از اسرار بر می دارد خداوند؟! مگر حادثه ای شگفت در راه است؟! کعبه را چه می شود! چرا خانه دوست، دلواپس لحظه هاست ؟! این حجم آکنده از سنگ، قرار است از کدامین نور پذیرایی کند؟! گویی خدا وند چشم ها را از شعشعه پرتو ذات خویش برحذر می دارد ! آیا خاک را پذیرایی از این نور میسر خواهد بود ؟! گویی کعبه سرپوشی است برای چلچراغ آفرینش ! تبارک الله از این روز بشکوه! مگر خدای قصد تماشای جلوات خویش ، در آینه کعبه دارد ؟! باید از وهم و گمان گذشت؛ اینکه می شکافد هستی دیوار را ! اینکه می گیرد عنان از طاقت هستی چنین ! اینکه می آید فرود از اوج عرش آینه سان! پرتو ذات الهی ، روح قرآن ؛ وارث عدل و عدالت ؛ شور محراب عبادت ، شاه مردان ، علی(ع) است ! علی(ع)! ****** علی (ع)! ای سواد عنبرین نامت سودای زمین مغز خاک از نکهت مشکین لباست نافه چین! غنچه پژمرده ای از لاله زارت شمع طور قطره افسرده ای از زمزمت دُر ثمین در بیابان طلب یک العطش گوی تو خضر در حریم قدس، یک پروانه ات ، روح الامین طاق ابروی تو را تا دست قدرت نقش بست قامت افلاک خم شد، راست شد پشت زمین ! هیچ تعریفی تو را زین به نمی دانم که شد در تو پیدا گوهر پاک امیرالمومنین ! (میرزامحمد علی صائب تبریزی-ره-) مولا جان ! امیر مومنان ! چیست راز وجودت ؟! وجودی که حیرتیان کویت را شماره از ستاره بیرون و دل سپردگان گیسوی معرفتت را پایانی نیست ! کیستی تو ؟! تویی که شکوه نامت آسمان و زمین را به تواضع واداشته و کلام آسمانی خداوند (قرآن) در پی شمار مناقب تو هشتاد بار عظمت و شکوه تو را ستایش کرده است! کیستی ، تو ای گوهر شگفت هستی که فضایل تو را سید بطحا ، حضرت محمد مصطفی (ص) عاشقانه می شمارد : فرمود: به هر کس مولا من هستم ، علی (ع) مولای اوست ! فرمود: علی(ع) برای من، به مثل هارون برای حضرت موسی (ع)است ! فرمود: او برای من است و من برای او! فرمود: علی (ع) برای من همانند خود من است؛ فرمانبرداری از او ، فرمانبرداری از من ، نافرمانی از او، نافرمانی از من، است ! فرمود: جنگ با علی (ع) جنگ با خداست و صلح با علی، صلح با خدا! فرمود: دوست علی(ع)، دوست خدا و دشمن علی، دشمن خداست ! فرمود: علی حجت خداست و جانشین او در میان بندگان ! فرمود: دوست داشتن علی، ایمان و کینه او را به دل داشتن، از کفراست ! فرمود: حزب علی ، حزب خداست، حزب دشمنان علی، حزب شیطان! فرمود: علی با حق است و حق با او و این از هم جدایی ناپذیرند تا در کنار حوض کوثر ملاقاتشان کنم ! فرمود: علی تقسیم کننده بهشت و دوزخ است ! فرمود: هر که از علی جدا شود ، در حقیقت ازمن بریده است و هر که از من جدا گردد، از خدایش بریده است ! فرمود: تنها رستگاران روز قیامت پیروان علی اند ! و اینکه فرمود: من و علی از یک نور آفریده شده ایم. (خصال شیخ صدوق ج 1و2 ) تو کیستی ای شگفتی عالم خاک؟! کیستی ای آسمانی ترین که خود را " بو تراب " نامیده ای؟! که هستی ؟! که بودی؟! که بوده ای؟! ای راز ناگشودنی! چون لباس کعبه بر اندام بت زیبنده نیست جز تو بر شخصی دگر نام : امیر المومنین ! ******* یا علی مدد !
الرد على موقع افتراء ویب فی قصة الحسین (ع)
اعداد شبکة الشیعة العالمیة
الحسین علیه السلام فی نظرة شیخ الناصبة ابن تیمیة : وکان / فی خروجه وقتله من الفساد مالم یکن یحصل لوقعد فی بلده ، فإن ما قصده من تحصیل الخیر ودفع الشر لم یحصل منه شیء ، بل زاد الشر بخروجه وقتله ، ونقص الخیر بذلک ، وصار ذلک سببا لشر عظیم . وکان قتل الحسین مما أوجب الفتن ( منهاج السنة ج4 / 530 )
وکأن کاتب هذا الموضوع لم یرى غیرهما یوافقه فجاء بکل غث من کتابیهما یدسه لنا لکی یخبرنا کما زعم بالقصة الحقیقیة لمقتل الإمام الحسین علیه السلام ..
فیا لله و لهذه القصة التی تعتمد على الکذب و الروایات الضعیفة و ترک الصحیحة و الحسنة منها - کما سنبینه - لتصحیح ما یریدون تصحیحه للطعن بالحسین ( ع ) و لتبرئة یزید بن معاویة من دم الحسین علیه السلام !!.
والأدهى من ذلک ان الکاتب اراد ان یظهر ان الحسین علیه السلام إنما خرج لخلافة زائلة و ملک عضوض و لیس للإصلاح .. بل ان فی خروجه مفسدة تبعا لمقولة شیخه ابن تیمیة !. فلا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم و سیعلم الذین ظلموا آل محمد أی منقلب ینقلبون ..
ولقصده هذا اورد الکاتب 4 روایات عن بعض الصحابة ینصحون حسینا علیه السلام بعدم الخروج توهم بان خروجه ( ع ) لم یکن مجدیا و بعضها توهم بانه ( ع ) خرج طلبا للدنیا وهی کالتالی :-
1 ) .. قول ابن عمر للحسین علیه السلام : "( إنی محدثک حدیثا : إن جبریل أتى النبی فخیره بین الدنیا والآخرة فاختار الآخرة ولم یرد الدنیا ، الخ ) .. فابن عمر یرى الحسین ( ع ) بمنظاره عندما ابى مبایعة علی ( ع ) بینما
2 ) الروایة الثانیة و هی روایة سفیان بسند صحیح - کما قال الکاتب بنفسه - عن ابن عباس أنه قال للحسین فی ذلک : ( لولا أن یزری - یعیبنی ویعیرنی- بی وبک الناس لشبثت یدی من رأسک، فلم أترکک تذهب ) .. فقد بتره الکاتب لأنه رأى ان رد الحسین علیه السلام لإبن عباس :"( لأن أقتل فی مکان کذا و کذا أحب إلی من أن أقتل فی مکة )"
3 ) .. و اما قول عبد الله بن الزبیر له : ( أین تذهب ؟ إلى قوم قتلوا أباک وطعنوا أخاک ؟) فهی کسابقتها فی البتر فقد بتر الکاتب جواب الحسین علیه السلام "( لأن أقتل بمکان کذا و کذا أحب الی من ان تستحل بی یعنی مکة )" لأنه لم یرق له ان یبین السبب الحقیقی لخروج ابا عبد الله علیه السلام من البیت الحرام الا و هو خوفه من استحلال مکة بقتله فیها و هی حرم ..
على ان ابن الزبیر امر الحسین بالخروج و قال له "( أما لو کان لی بها مثل شیعتک ما عدلت عنها )" و کلا القولین موجودین عند ابن کثیر فلماذا اختار الکاتب القول الأول و بتره و ترک القول الآخر ؟.
4 ) .. الروایة الرابعة و هی قول عبد الله بن عمرو بن العاص : (عجّل الحسین قدره، والله لو أدرکته ما ترکته یخرج إلا أن یغلبنی). (رواه یحیى بن معین بسند صحیح ) .. فیاله من صحیح وابن کثیر غیر اسم الراوی من سلیمان بن سعید بن مینا لعدم وجود راو بهذا الإسم الى سعید بن مینا الثقة لکی یصحح الروایة !!
و لو غیره الى سلیمان بن مینا لکان یحتمل اما ان یغیره الى سعید بن مینا فهذه المصیبة بعینها ..
ففی تاریخ الشام لإبن عساکر ( 14 / 202 ) قال الحرانی سلیمان بن سعید بن مینا سمعت عبد الله بن عمر .. ولا یبعد ان یکون تصحیف و لکن ان لا ینوه ابن کثیر الى ذلک فهذا من قلة امانته فی النقل !.
وأی کان فلا تصح الروایة للإشتباه فی راویه هل هو سعید أو سلیمان بن مینا او سلیمان بن سعید بن مینا ..
ثم الا یعجب المرء من هذا الکاتب حتى یستدرک على الحسین ( ع ) سید شباب أهل الجنة بکلمة لإبن عمرو بن العاص الذی کان على میمنة الفئة الباغیة فی صفین و کان عامل معاویة على الکوفة قبل ان یعزله ..!
سیر اعلام النبلاء .. ترجمة عبد الله بن عمرو ..
مقتل الحسین من قتل مع الحسین فی کربلاء حکم خروج الحسین کیف نتعامل مع هذا الحدث موقف یزید من الحسین من قتل الحسین ؟ من هم أهل الکوفة ؟ رأس الحسین
السلام علیک یااباعبدالله الحسین (ع)
By Ashoora.ir & Night Skin
درباره وبلاگ
پیوندها
پیوندهای روزانه
آرشیو مطالب
آرشیو موضوعی
سایر امکانات
لوگوی دوستان
.jpg)